Ervaringsgerichtheid

Het EGO ontleent zijn naam aan de ervaringsgerichte basishouding, waarbij je als het ware in de huid van de ander kruipt.

De kern van de ervaringsgerichte benadering ligt in de ervaringsgerichtheid: gericht op de ‘ervaring’, op dat wat zich in iemand concreet afspeelt, op het geheel van lichamelijk gevoelde betekenissen van iemand in een bepaalde situatie. Je gebruikt je eigen ‘ervaringsstroom’ als middel om je beter in de ervaring van de ander te verplaatsen. Je neemt het perspectief van de ander in: je voelt wat die voelt, je beleeft zijn verlangens en noden, ziet, hoort, proeft wat de ander proeft, je neemt de wereld waar zoals de ander.

We spreken van een ‘stroom van ervaringen’ omdat deze voortdurend verschuiven: gedachten, emoties, wensen, etc. zijn steeds in beweging. Via ervaringsreconstructie wil je in contact komen met de ervaringsstroom van de ander én van jezelf. Je vormt je een beeld van wat er zich innerlijk in de ander afspeelt, wat de ander vanbinnen doormaakt. Deze ervaringsgerichte basishouding levert informatie op over hoe de ander zich ontwikkelt en wat hij nodig heeft voor zijn ontplooiing.